http://irima.blox.pl/2013/05/I-feel-thin-sort-of-stretched-like-butter-scraped.html

"Nie potrafię walczyć o ludzi, po prostu. jak odnoszę wrażenie, że komuś nie zależy na mnie, to się wycofuję, nie chcę przeszkadzać i być zbędnym balastem.

Znikam. "

"Chcesz, więc piszę, ale - co na to poradzisz? Pewnie, że chciałabym przyjść do Ciebie albo żebyś Ty przyszedł. Chcę nic nie mówić, chcę słuchać. Chcę choć na chwilę pozbyć się tego wielkiego niepokoju, który jest gorszy niż choroba, który jest chorobą. Nikt nie wie nawet, czemu mi źle. Nawet - czy będzie lepiej. Jeśli znów nie będziesz pisał przez miesiąc, pewnie umrę, bo nie można tak ciągle czekać."

–H. Poświatowska, "Opowieść dla przyjaciela"

"I am somebody. I was somebody when I came and I will be a better somebody when I leave"

–Rita Pierson: Every kid needs a champion at TED

[...] w każdej innej poważnej chorobie pacjent, który znajdowałby się w tak opłakanym stanie, najpewniej już dawno leżałby w szpitalnym łóżku [...] Tymczasem osoba cierpiąca na depresję nie ma takich przywilejów i dlatego, niczym ranny na wojnie żołnierz, który nie wymaga hospitalizacji, zmuszona do ciągłej interakcji z otoczeniem, wikła się w najbardziej nieznośne i kłopotliwe dla niej sytuacje towarzyskie i rodzinne. Musi, mimo bólu rozsadzającego jej mózg, zachowywać się podobnie jak zachowują się zwykle ludzie, którzy wykonują zwyczajne codzienne czynności i wchodzą w rutynowe interakcje z otoczeniem. Musi starać się uczestniczyć w rozmowach towarzyskich, reagować na zadawane jej pytania, potakująco kiwać głową lub marszczyć brwi z dezaprobatą, a także, Boże miej ją w swojej opiece, uśmiechać się. Największym wyzwaniem jest jednak konieczność wypowiedzenia choćby paru słów. Read More »

Rozmowa z Zygmuntem Baumanem: 

Myśli pan, że papierowa książka zniknie?
- Nie sądzę, bo to jest jednak szczególna przyjemność dla wielu ludzi. Ja na przykład bardzo lubię papierowe książki. M.in. dlatego, że jak czytam, to lubię podkreślać w nich to, co zwróciło moją uwagę. Lubię też zaginać rogi, żeby wiedzieć, jak do tego trafić. 

Pan niszczy książki?! 
- Przeciwnie, ja je personalizuję.

A dlaczego zrezygnował pan z Kindle'a?
- Bo próbowałem zaginać ekran, ale się nie dało 

"Ja w ogóle mam duży problem ze sztuką współczesną - oglądam i nie rozumiem, nie wiem, czy ma mi się podobać, czy też nie, ktoś zazwyczaj musi mi wyjaśnić, co artysta chciał mi powiedzieć. Sztuka współczesna jest jedyną dziedziną kultury obecnie, która potrzebuje krytyka, przewodnika i tłumacza, który takim ciemnotom jak ja wyklaruje ideę dzieła. Jak czytam powieść, to wiem, czy jest dobra, czy nie, bo mam do niej narzędzia, jak oglądam film, mam jasność, czy to wybitne kino, czy wybitny gniot, bo mam oczy, gdy słucham muzyki, wiem, że jest świetna lub koszmarna, bo mam uszy, ba - nawet teatr współczesny umiem jakoś ogarnąć swym umysłem. Sztuki współczesnej nijak nie kumam, wszystkie zmysły zawodzą"

–Krzysztof Varga (http://wyborcza.pl/1,99494,10157966,Naiwnosc_Nieznalskiej__czyli_felieton_umoralniajacy.html Read More »

"Wszystko polega na tym, żeby człowiek był taki, jaki jest, żeby nie wstydził się chcieć tego, czego chce i marzyć o tym, o czym marzy. Ludzie są na ogół niewolnikami konwenansów. Ktoś im powiedział, że powinni być tacy i tacy, i starają się być takimi aż do śmierci, nie wiedząc nawet, kim byli i kim są naprawdę. Nie są więc nikim i niczym, postępują niejednoznacznie, niejasno, chaotycznie. Człowiek przede wszystkim musi mieć odwagę być sobą."

–Milan Kundera

Rollo May - ,,Odwaga tworzenia"  

Old artists studios in London.